میرزا محمد آقا سجادی
سید محمد آقا که بعدها «میرزا محمد آقا و حاج محمد آقا» شهرت گرفتند یکی از روحانیون بزرگ و عالمان متبحر در احکام شرع مقدس اسلام بودند. ایشان در سال 1318 قمری (1276 شمسی) در وفس و در خانوادهای روحانی از اهل علم و تقوا دیده به جهان گشود و تحت نظر پدر و بستگان خویش که جمعی از بزرگان علوم و ادب بودند تربیت یافت و پس از تکمیل تربیت دینی در زادگاه خویش، مدتی نیز در همدان و شهرهای دیگر از خرمن علوم علما خوشه بر گرفت.
این دانشمند فرزانه، بعد از پدر در وفس، همدان، ساوه و شمال به تبلیغ احکام و بیان مواعظ مشغول بودند و قسمت بیشتر عمر خویش را در زادگاهشان، وفس به سر بردند. ایشان در زندگی به تهذیب اخلاق و سعهی صدر و سادگی زبانزد بودند و با کهولت سن و خمیدگی قد، پستی و بلندی کوچههای وفس را برای ارشاد مردم با صبر و حوصله طی میکردند و کسی از ایشان نشنید که در این مورد شِکوهای کرده باشند و همیشه با مزاح و گشاده رویی مردم را خوشحال می کردند.
حاج محمد آقا، نمایندهی آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی، مرجع عالیقدر شیعه، در وفس و حومه بودند و مرتبهی علمی و سعی و کوشش بینظیر این عالم بلندمرتبه در ارشاد و انذار مردم باعث شد که آیت الله سید محمد رضا گلپایگانی خود به دیدار ایشان بروند و چند روزی را مهمان ایشان در وفس باشند.
از این عالم بزرگ کتابی با نام «گلهای محمدی» به یادگار مانده است که در مدح و مراثی اهل بیت(علیهما السلام) می باشد. حاج محمد آقا هیچگاه گول دنیا را نخورد و تا آخر عمر در کنار مردم وفس به ارشاد و راهنمایی پرداختند و همه بزرگان می گویند که ما هر چه داریم از «سید محمد آقا» یاد گرفته ایم.
این عالم متقی در نود سالگی، در سال 1365 شمسی به جوار رحمت حق پیوستند و در کنار مزار شهدای گرانقدر انقلاب و جنگ تحمیلی در وفس، با عزت و احترام به خاک سپرده شدند.
غلامرضا ملایی
مطالب پیشین:
شهید سید عبدالحمید سجادی وفسی(اولین شهید انقلاب مشروطیت ایران)