آینده گیوهبافی وفس به یک هنرمند گره خورده است!
از مجموع فعالانی که به بافت گیوه وفس اشتغال داشتهاند، تنها یک هنرمند باقیمانده و این حرفه سنتی به مجموع حِرَف منسوخ شده پیوسته است.
«قاسم کاظمی» معاون صنایعدستی استان مرکزی در گفت و گو با خبرنگار میراث آریا (chtn)، ضمن بیان این مطلب گفت: وفس روستایی واقع در شهرستان کمیجان است که گیوهبافی خاص خود را دارد.
او ادامه داد: این رشته که نزدیک به سه دهه پیش بیش از 80 فعال در این روستا داشته هم اکنون منحصر به یک هنرمند است.
معاون صنایعدستی اداره کل میراثفرهنگی مرکزی اضافه کرد: نزدیک به 60 صنعتگر در بافت رویه این گیوه و 20 هنرمند به تخت کشی آن مشغول بودهاند.
«کاظمی» افزود: تفاوتهای این گیوه با گیوه رایج استان که هم اکنون در سنجان بافته میشود، یکی از دلایل مهم از میان رفتن آن به شمار میآید.
این مقام مسوول با بیان این که زیره این گیوه از پارچههای زائد است در حالی که هنرمندان سنجانی از چرم برای کف گیوه استفاده میکنند، گفت: استحکام ناکافی یکی از تفاوتهای مهم و یکی از دلایل اصلی کنار گذاشتن گیوه وفس از سبد مصرفی مردم است.
او تصریح کرد: میزان تولید این گیوه یارای رقابت با گیوه سنجان را ندارد و کم کم از مجموع هنرمندان این حرفه سنتی کاسته شده است.
معاون صنایعدستی مرکزی با تأکید بر این که عامل مهاجرت نیز روز به روز تعداد هنرمندان این حرفه را کاهش داده است، گفت: عامل مهاجرت هنرمندان جوانی که میتوانستند آینده ساز این حرفه باشند را به سمت و سوی شهرها سوق داد.
به گفته او از گیوهبافی وفس باید به عنوان یک حرفه سنتی یاد کرد چرا که مشکلات یاد شده و نداشتن بازار فروش کم کم زمینهساز کاهش فعالان آن شده و امکان فرصت سازی برای رشد و اعتلای وضعیت عرضه آن را به حداقل رسانده است.
«کاظمی» در ادامه اظهار داشت: امکان هماهنگ کردن تولیدات این رشته با متدهای روز و سلایق بازار با وجود گیوههای با کیفیت بالاتر وجود ندارد.
او در پایان خاطرنشان کرد: با این وجود معاونت صنایعدستی استان مرکزی پرونده ثبت ملی گیوهبافی وفس را تکمیل کرده و نهایت تلاش خود را برای حمایت از آخرین بازمانده این حرفه به کار گرفته است.